insan olarak
utandığım gün
hala insanlar ölüyor açlıktan
hala ölüyor boğuluyor denizlerde
boynu bükük çocuklar
bir sürü yetim yalnız çocuklar
hayatları ziyan olmuş çocuklar
bir çocuk görsem parklarda
fırtına kopuyor içimden
teselli edecek bir anası yok
anası var çocuk boğulmuş denizde
göz yaşlarını silecek kimseleri yok
içini çekerek ağlıyor çocuklar
belki bir ömür boyu unutmayacaklar
acılarını
lene kadar saklar içinde acılarını
hala savaşlar oluyorsa
hala insanlar çocuklar öldürülüyorsa
hala açlıktan çocuklar çöpleri karıştırıyorsa
bu kadar çocuklar mutsuzsa
bu günler yaslı günler
bu gün ağlanacak gün
bu gün utanılacak gün
kaldırın başınızı dünyaya bakın
seninde içinden fırtınalar kopacak
herkes sefa içindeyken
insanlık ölüyorsa
kimse seçmez bu yaşamı
vicdanlar biraz olsun sızlarsa
aradan kalkarsa bu gibi duvarlar
hayatlar bayram olur.
Reyhan U.Ş