yüreği yara olan adamı
anlamıyor kadın onun halini
bilemiyorlar yüreğini
ufak pınarın yüreğinden
akan ırmak gibi coşkulu akıyor
yüreği denize varmak için
kadın kendi aleminde süsleniyor
çirkin yüzünü gören ayna
hüzünleniyor ve orta yerinden
kırılıp kadının elinden düşüyor
kadın daha da yüzü çirkinleşiyor
adam siyah gecede kalbim bana arkadaş ol diyor
gölgem bana yoldaş ol diyor
bu yıldızların altında mehtaplı gece diyor
adamın ahı tutuyor
sen zaten hiç bir işe yaramadın ki diyor
kadın çıldırıyor avaz avaz
şarkı söyleyen bülbül ürküp kaçıyor kadının sesinden
adam düşünüyor
keşke gönlüme göre yar olaydın
göz yaşlarını durduramıyor
saman çöpü gibi
avare olmuş gönlü
mehtaplı gecede
susuz kalmış bir çölde gibi
ağlıyor bir ömür bu kadınla geçti diyor
biraz da kendime ağlıyorum diyor
yoldan geçene anlatıyor
bağışlayın günahlarımı ödüyorum diyor
adamın kalbi kırık
Reyhan U.Ş