birini bekliyor kadın
ümidi kesmiş
parkın kıyısında
birikmiş suyun buzunu
eritiyor
gönlünden yapraklar
düşüyor tek tek
üzülüyor yavaş yavaş
sanki gölgesinin üzerine
konuyor
bir sonbahar günü
yağmur ince ince yağıyor
yüzüne yanağından
damlıyor süzülüp
gönlüne
sanki bir rüzgar esmiş
kanadı kolu kırık
sanki bir fidanın
iki yaprağı uçmuş gibi
bir sonbahar rüzgarı
esmiş daha
kaç yaprağının
sırası gelecekte
düşecek diye
gönlü üzülüyor
kadın çaresizce
ağlıyor sessizce sözler dökülüyor
zaten kendine hayrın yok ki diyor kadın
Reyhan U.Ş