huzurumu kaçırdılar sevgi kaldı perişan
gönlümü bulutlara bağladım uçurdum
kalbimi uçurumlardan savurdum
hakir düşüncelerini bir sürahiye doldurdum
o mavi yalanlarını kahkahalarla avuttum
ne yazık ne kaldı geriye
umutlarımı dürüstlüğümü aşkımı sevgimi
attım nehre boğulup gitti
kimseler bulup da harcamasın diye
gözümden akan yaşları topladım
bir şişeye koydum bir ağacın dibine bıraktım
ağaç yeşerir yaprak açar
gelen geçen serinlesin diye
saçlarım yolup savurdum rüzgarlara
uçurupta uzaklara ne kaldı
yalnızlığımı bir odaya kapattım
kimseler bilmesin diye
ne yazık ne kaldı geriye
parmaklarım kaldı kalem tutan
onları atamadım birde kalem
yazıyorum sayfa sayfa yetmiyor
yaz yaz bitmek bilmiyor
ne de olsa yılların acısı çilesi
sen görmedin sen nerede akşam
orada sabahladın sen görmedin
ben ahla vahla nasıl yaşantıysa yaşadım
bir aklım kaldı Allahım almaz onu benden
deli divane gibi gezmem
ne kaldı elde tükendim ve bittim
Reyhan U.Ş