ah kalbim seni okyanuslara
benzeyen yanın bir sessiz durgun
derin gökyüzü gibi sonsuz geceler gibi
karanlık korkutursun kalbim beni
bazen söğüt dalları gibi çıt kırılırsın
dokununca bazen bahar gibi çiçeklenirsin
gülen yüzün bir ayarda durmazsın sen
bazen salkım söğütleri gibi eğilir başın
boynunu bükersin
bazen bulanık sular gibisin
akışın hızlı hırçın önüne geçenleri
devirir yıkar geçersin ah kalbim
bazen ihanetin çekiyorsun tetiğini
çatışma alan sanki acımasız
bazen bir çınar ağacı gibi
gölgen büyük gelene geçene yer verirsin
gölge yaparsın senin halin anlaşılmaz
bazen rüzgar gibi esersin karıştırırsın
neden acıdan kederden kendine ayırmak için
vaktin yok sevgiye vakit ayırsan
işte böyle seninle göze göz
dişe diş çektirdin bana
kül ve ateş arası bir yandım bir söndüm
mutlu olmadım mı sen
nasıl kurtulurum ben senden
şikayet ediyorum senden
gel barışalım bir gül çok mu senden
korkak olma beni anla
şefkatli ol ama
çok çektim senden bil bunu
Reyhan U.Ş