her çaban boş yere
elden ayaktan düştün
kalbin buruk kırık
bak öyle pencereden
ne sırlar saklı o gönlünde
ne hayallerin vardı
hani o dopdolu masanda
kimler vardı ıssız bir odan
yalancı bir dünya ah ne ediyorsun
gücün kuvvetin bitti
kim hatırlar seni
ne kapını açan var
ne hatrını soran
hani canını ömrünü verdiklerin
hani gençliğini harcadıkların
vicdanın acır gözlerin yaşlı
yapayalnız kaldın o masada
buruk çayını içerken
kendinden geçtin
topla kendini sirkelen
öyle boynunu bükme
korkun şüphen olmasın
sarıl Allah'a şükret
ne kadar acımasız dünya
işin içinden çıkamıyorsun
başına gelenleri hak etmedim diyorsun
ağla ağla pişmanlıklarına
ey gidi insan
şimdi güneş batıyor
içinde ne fırtınalar savuruyor
umudun kalmadı yarına
korkuyormusun
dert tasa at bir yana
başı boş düşünceleri at
bende bir insanım diyorsun
yaşının tadını çıkarsana
sanki yüreğin karlar altında
sorunlar yükün ağır
inanmak istemiyorsun
ne yazık ki yalnız kadın
kaybettim diyorsun
inanmıyorsun hayat bu
isyanın büyük
ne kader bu diyorsun
bu donmuş bir ağaç gibi
kaldım diyorsun
doğduğuna pişmansın
yalnız kadın
güllerim soldu diyorsun
söz bitti artık
nehir oldu gözyaşların
aklına gelenleri
yutuyorsun
dua ediyorsun Allah'a
ey insan
güven Allah'a
yarın Allah Kerim
yaralarını sar gitsin
bitsin
ey insan
bu şiir sana bana
yalnızlara
Allah'ım utandırma
Reyhan U.Ş
elden ayaktan düştün
kalbin buruk kırık
bak öyle pencereden
ne sırlar saklı o gönlünde
ne hayallerin vardı
hani o dopdolu masanda
kimler vardı ıssız bir odan
yalancı bir dünya ah ne ediyorsun
gücün kuvvetin bitti
kim hatırlar seni
ne kapını açan var
ne hatrını soran
hani canını ömrünü verdiklerin
hani gençliğini harcadıkların
vicdanın acır gözlerin yaşlı
yapayalnız kaldın o masada
buruk çayını içerken
kendinden geçtin
topla kendini sirkelen
öyle boynunu bükme
korkun şüphen olmasın
sarıl Allah'a şükret
ne kadar acımasız dünya
işin içinden çıkamıyorsun
başına gelenleri hak etmedim diyorsun
ağla ağla pişmanlıklarına
ey gidi insan
şimdi güneş batıyor
içinde ne fırtınalar savuruyor
umudun kalmadı yarına
korkuyormusun
dert tasa at bir yana
başı boş düşünceleri at
bende bir insanım diyorsun
yaşının tadını çıkarsana
sanki yüreğin karlar altında
sorunlar yükün ağır
inanmak istemiyorsun
ne yazık ki yalnız kadın
kaybettim diyorsun
inanmıyorsun hayat bu
isyanın büyük
ne kader bu diyorsun
bu donmuş bir ağaç gibi
kaldım diyorsun
doğduğuna pişmansın
yalnız kadın
güllerim soldu diyorsun
söz bitti artık
nehir oldu gözyaşların
aklına gelenleri
yutuyorsun
dua ediyorsun Allah'a
ey insan
güven Allah'a
yarın Allah Kerim
yaralarını sar gitsin
bitsin
ey insan
bu şiir sana bana
yalnızlara
Allah'ım utandırma
Reyhan U.Ş