ah ne yazık ne çok apartman var
ben bu dünyada yapayalnız bir ağaç
oysa yalnız yaşamak ne zor, biz toplu halde yaşardık
apartmanlar gölgesinde kaldım ben yalnız
bütün çocuklar koşarak gelir gölgeme
insanlar sığınır gölgeme tepiş tepiş
ruhum çıkmak üzere boğuluyorum
hasret kalmış insanlar yeşil görmeye
ben suçsuzum ben suçsuzum
bütün dertleri ben dinliyorum
etrafımda boyumu aşan duvarlar nefes alamıyorum
ben kimden hakkımı alayım
ben güneşsiz ışıksız susuz
bir başıma yalnız kalmış bir ağacım
ben suçsuzum Allah'ım
aslında ben kirli havayı temizlerdim,
bende nefes alamıyorum
Reyhan U.Ş