yorgun düştüm aslında
dünya daha karanlık bana
yüreğin yanıyor bir çöl
sıcaklığında
gülerken içinde ne fırtınalar kopuyor
mutsuzken yağmur düşmüş yapraklara
öfkeyle doluyken yüreğim
zamanı durdurmuşken
yalnızlığınla ne kadar haklısın aslında
kirpiklerinden akan yağmur gibi
göz yaşları
yüreğim eriri mum gibi
konuşamazken
her acıyı içinde yaşarken
haklıyken susturulduğumda
yapacak bir şey yok kader örmüş ağları
Reyhan U.Ş