hepsi güzel sevimli alımlı
kalpleri güneş gibi
bir gönül neşesi kadınlar
hiç gülmez yüzleri
kalbi ipekle korunmuş
Mevlam vermiş ona
annelik görevi
ne yazık hep kırık kalpleri
kadınlar gonca gül gibi
bin bir nazla büyütür sevgisini
biri gelir koparır yüreğini
özgür hür yaşayan bu gülü
bu kadar güzel nazlı gül
ancak yakışırdı bu vazoya
kaskatı kollar sıkar onları
vazoda su biter
sararırlar yavaş yavaş
kırılır sararır ve atılır sokağa
gün gelir ezilirler
her gün biraz daha
derken küsenler hayata
kırık kalplerde açılır yara
yılları geçer ızdırapla
hiç gülmez ki kadınlar
bükerler boyunlarını
kurumuş güller gibi atılırlar
hayata dayanamadılar
o güller açmadan
yok olup gittiler
vicdanlar hiç sızlamadı bile
Reyhan U.Ş