YOKSA UMUT

Soğuktur duvarlar
titriyorsun
hayal ediyorsun
pamuktan yatağı
gecenin en zalim saatinde
uykuların kaçıyor ya
kar altında kalmışçasına bedenin
soğuk ter döküyorsan
yoksa hiç umut sabaha kadar
dön oyana dön buyana
bedenine iğneler batıyor sanki
suçluluk korkusu
beynini kemiren gürültü
bu karanlık gece
uzar uzar çare yoksa derdine
yoksa bir umut
bir kadın çaresiz kalıyorsa
karda kışta ayazda titriyorsa
uyku tutmuyorsa
akıyorsa gözyaşları
bir sevgi için,
yıkılan yuvası için
anlayan yoksa, kimin umrunda...

Reyhan U.Ş