Adalet

ah kalbim

gönlümü çalan

bu adama ne ceza verirsin

gönlümü çaldı

onu yerden yere attı

kıymet bilmedi incitti

kalbimin hırsızı o

pişman oldu yaptıklarına

ah kalbim

af mı ettin

bu adalet değil

çile çektim ağladım

bu da gönlümün adaleti

af etti onu

Reyhan U.Ş

İki Arada Kalma

insan meyvesiz ağaç mı oysa
yoksa meyve yüklü ağaç mı
meyve yüklü ağacın ağırlığını taşımak güçtür
Allah bu yükü sana verdiyse
elin açık adaletli olmaktır
yoksa Allah katında
yoksuldan daha beterdir halin
bir elinden verdiğin
öteki elin görmesin
iki arada kalma
en büyük insan
en büyük insan hür yaşamak
en büyük insan sabırlı olmak
şükürle yaşayandır
iki alemde büyük insandır
Allah aklı insana vermiştir
Reyhan U.Ş

Olsaydın

içimde telaş bir heyecan olsaydın

yanımda sen olsaydın

gecemde gündüzüm de

masamda sen olsaydın

yudumlasaydık çaylarımızı

içimde nehir içimde ateşler yaksaydın

kederli anımda mutlu anımda

yanımda sen olsaydın

yaşadığım zorda kaldığım

anlarda yanımda sen olaydın

nefes alıp verirken gözümde

yaş gönlümde gurur olsaydın

sırrımı derdimi anlattığım

arkadaşım olsaydın

yüzüme bakıp bir

gülücük ataydın

basıp parmak ucuna

kapıyı usulca çekip gideydin

tesellim olurdun maziye hatıra olurdun

ismini unutmayacak yar olaydın

sen bunu ne yazık başaramadın

Reyhan U.Ş

Gülü Seven

aldırma yüreğine
batan dikenlere
aradığın gülün habercisi olabilir
gülü seven dikenine katlanır mı
deseler de inanma
oysa bu zamanda zor biraz
dikensiz gül var mıdır acaba
gülü seven dikenine
seve seve katlanır deseler de
şunu da unutma
seni seven yüreğini acıtmaz yakmaz
Reyhan U.Ş

Yola Gelmez ki

ah onu isteyerek

ben terk etmedim ki

anlamaz o aşk acısından

ne söylesen de ikna olmaz

yola gelmez ki

sen önüne güller sersen

hiç kıymet bilmez ki

aşk acısını çeksen

ne olurdu

hatalarını bir görsen

gitsem de olur

kalsam da olur

bir adım atsan anlamaz ki

yok mu bir iyi sözün

yeter ki insan olsun

gönlüme yeter ki sahip olsun

kaç sene çaldın ömrümden

bu aşk böyle bitmesin

ne söylesen yola gelmez ki

daha ne olsun

beni böyle kaybettiğine

sende pişmanlık duyacaksın

aşkımı sevgimi anlamadın

hayat insana bir şans verir

onuda kaybettin

giden gitsin

gönlüm şarkılar söyle

çok denedim olmuyor

yola gelmedi anlamı yok benim için

Reyhan U.Ş

En Sonunda

gönül ektim güller serptim yollara

hizmet ettim insanlığa

dolanıp bulutlara rüzgarına

bulursan sakla beni

sar beni dağa taşa bak bi ara

sağa sola rüzgara sor

saçlarımı taradığım

bağlanıp aradığım

orada canımı sakladım ara

en sonunda mevlaya sor

gözlerimde gizli bekleyiş

hızla yanıp sönen şimşekler

her ince işlenmiş nakışıyla

buğulu cansız bakışıyla akışıyla

varlığını kim bilmez ki ya rab

en sonunda beni mevlada ara

ezilirim seni anan sözcüklerin altında

içim üşür bendenim yanar ızdırabınla

katman katman aşarak düştüm yoluna

süzülür sessizce diller söyler seni

bütün yetim kalanlar çiçekler kuşlar

adına koşarak mevlam sana geldim

en sonunda kubbeler adına sana geldim

seni sevdim ya rab

en sonunda sana geldim

beni bağışla mevlam

af diliyorum senden bağışla

Reyhan U.Ş

Bir Adım

kalbim kırık

moralim bozuk

beklersin

söylese o sihirli kelimeyi

yoooook

senden bekler

ağzı mühürlü

at bir adım

atmaz benden bekler

atarsan bende atarım

iki adım bu işler böyle

her şeyi benden bekleme

Reyhan U.Ş

Sırdaşım Geceler

sırdaş olur geceler

yüreğimin sırrını

gözlerimin yaşını

yalnızca satırlar

döktüğüm geceler

yar yolunu beklediğim

sayıkladığım geceler

yıldızlara bakıp da

sevgiyi anlattığım geceler

destanlar dilekler

tuttuğum geceler

yüreğimi yakan

aşkımı söylediğim geceler

hayaller kurduğum

rüyalarda büyüttüğüm geceler

şiirler yazdım yalnızlığıma

şarkılar söyledim beni

utandırma beni akşamlar

cesaret edemediğim zamanlar

sabrım ümütlerime karışır

düşlere rüyalara karıştığı zaman

ağladım yaş doldu gözlerime

sana yad ettim öfkeli anımı

seninle paylaştım geceler

beni anladığın için

sana teşekkürler geceler

sen anladın beni

Reyhan U.Ş

Umut Bizim Söz Bizim İnsaf Nerede

bahar gelir güz gelir

rüzgar eser bulut gelir

yağmur yağar umut verir

zaman geçer vicdan susar

aç açına yatanlar

geceyi gündüzüne katanlar

zengin mutlu keyif çatarken

umut bizim söz bizim insaf nerede

sessizliği gözlerinde parlıyor

bir parça ekmek diye çocuk ağlıyor

vicdanı susuyor çaresizlik belini büküyor

yağmur yağsa güneş açsa ne fayda

bir tas çorba diye ağlıyor çocuk

zengin gezer parasıyla kol kola

zaman günahı kaderi görmez ki gözü

fakir ekmek peşinde düşer yollara

hiç şüphe yok mevlam onu kollaya

günah nedir sevap nedir bilmeyenler

malının kırkta biri fakirindir

mevlam vermiştir emiri

zengin parasıyla yastık yapmış ne fayda

bahar gelse yağmur yağsa ne çare

kaçırmış ipin ucun koşsan ne fayda

sen sen olda paylaş ekmeğini

yastık ol yorgan ol şu üç günlük dünyada

vermekle tükenmez mevlam mislisiyle verir

Reyhan U.Ş

Gün Gelirde

gün gelirde her şey

tersine dönerse

ihmal ettiğin beni

fark etmedin sen

düşlerimde aradığım

kahkahaları çaldığın o

yaşamımı olanca gücünle

kararttın canavarca

yok etme pahasına

tasarlardın beni

gömdün acılarla

zalim yüreğin acımadı bize

meydanlarda nara ettin

beni yok etmeye

çalışırken tersine döndü

her şey felek güldü bana

var olmayı hayal eden ben

zalim yüreğine meydan

okudum ben sıra bende

her zaman kaymak yenmez

hesap vermek yok ohh rahatım

kendime sayfa açtım

kokular sürdüm güller taktım

bir şans verdim

kahkaha attım nefes aldım

aşk yalan gezdim sanki

yeniden doğdum belki

bak yıkılmadım ayaktayım

alma mazlumun ahını

çıkar aheste aheste

sende al eline tesbihi

ya sabır çek işte yalan dünya böyle

Reyhan U.Ş

Değerini Bil

vahim olan yol değil

vahim olan yalanlar

en doğru olan yol

dikensiz olan yol derler

vahim olan kaybettiklerim

pişman olursan

lambanın ışığında arama

şaşkın kaybettiklerin geri dönmez

değerini bilmedin uçtu gitti

şansa bırakma hiç bir zaman

şans bir kere gelir insana

kaybetme

Reyhan U.Ş

Zirve

hepimiz yükselmek

zirvede olmak isteriz

oysa geçmişi görmek

hatırlamak dahi istemeyiz

kabullenemeyiz

insan hayal gücü idrak

arasında çabalar durur

oysa geçmişe bakıp

geleceğimizi hazırlarız

insanın gözü hep zirvede kalmaktır

zirve de kalmak için çokça çaba

ipin ucunu kaçırmamak savurmamak değil mi

Reyhan U.Ş

Bıraktığım Şehir

bu şehirden gideli

bıraktığım gibi değil

arkadaşlarım gitmiş

kat kat olmuş binalar değişmiş

tanıdığıma hiç rastlamadım

büyüdüğüm yerlerde

mahallemde başkaları yerleşmiş

sevgilim evlenmiş

zaman geçmiş yıllar geçmiş

tanıyan yok beni

bu şehir bıraktığım gibi değil

kalkıp gitmiştim buralardan yıllar önce

kor düştü yüreğime

ilk göz ağrısı sevdiğim arkadaşlarım

hiç kimse kalmamış çekip gitmiş

bu şehirde dastlar komşulardan

kimse kalmamış ıssız kalmış buralar

vicdanım acı çekiyor bir sorsan

bu mahallenin insanları neşeli gülerdi

çocuklar yollarında top oynardı

komşular kapı önünde çaylar içerdi

pencerelerden ses verilirdi

nerede komşular nerede sevdam

herkes terk edip gitmiş başka başka yerlere

bu şehir bıraktığım gibi değil

çok üzgünüm

Reyhan U.Ş

Yarım Kalan

sen gidince her şey

yarım kaldı

bir yanım hep eksi kaldı

yapacak bir şey yoktu

sen istediğin için

hiç bir şeyi gözün görmedi

neydi seni böyle nefret ettiren

neydi beni hayata küstüren

anlamış değilim

bu kadar gözünü kararttın

hayatımızı alt üst ettin

verebilir misin yıllarımı geri

bir düşün başını yastığa koyduğunda

bir düşün yaşamdan aldıklarını

nereye baksam sen gülüyorsun

her yer kurşunluyor beni

kim verecek hesabını

zamanın senden benden

nelerini alıp götürdüğünü

yüreğim derin sessizliğe gömüldü

kapanıp yastığa döktüğün göz yaşlarımı

ben kaybettim yaşam sevincimi

ben kaybettim hayat

her şey yarım kaldı

bir yanım hep eksikti

Reyhan U.Ş