kabus gibiydi
yüreğimde acı
çökmüş omuzlarıma
ezilmişim
ümitsizim
kırılmış kalbim
umutsuzum yarına
hiç derman
olmadın bana
fırtınalar kopardın
telaşla uçuyordu martılar
gel kollarını sar boynuma
gel buzları eritelim
kesmedim ümitlerimi
o talı bakışların
ısıtsın beni
kalbim biraz telaşlı
güldürecek sensin beni
şefkatinle sar beni
ısıt yüreğimi
söndür içimde yanan ateşi
uzat güven veren elini
şefkatle bak gözlerime
derman ol bana
seven bu kalbim için
sığınacak yer ver bana kalbinde
beni de anla
yazık etme bana
ben çok ağlarım
dayanamam
Reyhan U.Ş