bir kız çocuğu
yıkılan evlerinin önünde
görünce bebeğini
tozlar içinden alıyor
o sevecen haliyle
bebeğinin tozlarını siliyor
annesini soruyor
neden bebeğimi
yerlere attılar diyor
anlayamıyor
neden zarar verdiler bebeğime bize diyor
yağmur damlası gibi
akıyor gözünden yaşlar yanağına
bir anlam veremiyor
tozlu siyah elleriyle
bebeğine sırtından
kazağını çıkarıp giydiriyor
sevgi dolu yüreğiyle
bebeğine sarılıp uyuyor
ağlayarak
bebeğimi attılar anne
bebeğimi attılar anne
diyerek sarılıp uyuyor oracıkta
sonsuza kadar
Reyhan U.Ş