sana sorular sormak isterdim
yoksa hep ben mi yanıldım
sana inanmak gelmiyor içimden
son umutta kırıldı
kim bilir nerde neredesin hala
belli ki evvel zamanda kaldın
tedirginlik artıyor
ay ışığı telaşlandırıyor
hırsımdan gülümsüyorum
öfkeyle karanlıklar çoğalıyor
öyle acı ki dayanılır gibi değil
sen nerede nerdesin hala
düşündürüyor sis saran gecemi
anıları çiziyor gözümde
direniyorsun acı bir gülümseme
umudun sabrın vakti kalmadı
şafak söktü sökecek ufuktan
sen nerede nerdesin hala
üstüme gelme yıkılmış duvar gibiyim
dokunsalar sanki ağlayacak gibiyim
bitkin kederli dağıttım kendimi
kalbim şimdi karlar altında
bu gibi karlar altında yanmaktayım
sen nerede nerdesin hala
umut denen duygu bitti
Reyhan U.Ş