bomboş sokaklar
anlamsız ev ıssız
sende beni unuttun mu
sanki hiç yaşanmamış aşk
şimdi hissettim masallardaki acılara ağıt
üfleyi vermiş gibi sönmüş umutlar
başım döner çıldırmak gelir elden
dün gece yine kendimden geçmişim
neşe bile kalmamış hiç bir yerde
sessiz sedasız ayrıldık
bir bulut geçti sanki üstümüzden
sessiz karanlığı çizdi üstümüzden
acısını duydum yüreğimde
son akşam son akşam yemeği
o masada duruşun
acılı bakışların korkak iki gözde
ayrılıyorum der gibi
dayanılmazdı o yürek
hatırlıyor musun çok acele ettik
göz yaşlarım sel oldu aktı yapma diyemedim
daha dün gibi geldi geçti
ben çok acı çektim seni bilmiyorum
tozla savurdu doğru ve yanlışları
durdum baktım arkandan sen giderken
hoşçakal bile diyemedim
canım çıktı sanki bu bedenimden
sanki dün gibi geçti acı içimden
hala unutamadım seni
hatıralar boğuyor beni
seni düşünüyorum
Reyhan U.Ş