ben çok aptalmışım
gönlüme diktiğim gülleri
suladım göz yaşıyla
açtılar hep mor güller
bir fırtına vurdu
mor güllerimi savurdu
yüreğimde pır pır eder kuşlarda
öldü hüzünden
kim anlar halden
binlerce kuş can çekişir gönlümde
içim param parça
kırık dökük yine de
yaşam ağır basar
tutunursun bir dala
hayat götürür atar bir çukura
kalırsın kar altında
yaşamın cilvesi bu
güz rüzgarları eser gönlümde
sabır her derdin dermanı
kalemde merhem yazdıkça
dağılır gönlümde ki hüzün
parça parça olur dertler
yazdıkça silinir kalem
her derdin dermanı
yazdıkça aksın gitsin dertler
kaderin aşkın mor gülleri büyüdü
gönlümde yine yine suladım göz yaşıyla
çürüyüp solsa da ömrüm
yine yeşerir mor güller
yaşamın tadı tuzu güller
ben çok aptalmışım hayatımı süsledim mor güllerle
kokusu bana yeter
Reyhan U.Ş