bağışlamıştım seni
ayrılmıştık sessizce
bağrıma taş basmıştım
gönlüm hala seni arayışta
nasıl ulaşırım sana
kim bilir neredesin
belkide uyuyorsun
bir gülüşün düşer aklıma
kapımı çalardın çiçekler elinde
anılar var yalnız hatıralarda
dayanamıyorum yokluğuna
hasret hep bana düştü
görmeseydim keşke
seninle yürümeseydim
aynı yolda
yalnızım dayanamıyorum
hasret bana mı düştü
yaklaşıp bir dokunsam
çekinmeden
konuşabilsek biz bize
fırtına kopar mı sözcüklerden
neler geçmez ki aklımdan
dört duvar arasından
özlem hasret bana mı düştü
elbette var diyeceklerim
gün gelirde söyleyeceğim
hasret hep bana mı düştü
unutmaz bu gönül seni
andıkça yaş düşer gözlerimden
seni sevdikçe yanar yüreğim
Reyhan U.Ş