bir rüzgar esti kara yel
yürümek zorlaştı
yürümek zorlaştı
hüzün hüzünlü gece
kalbim susmuş ürkmüş
cesaret arıyorsun
masa da yalnız bir başıma
bir fincan kahve yudumlarken
korku dolu bu gece
yıldızlar uzaklaşmış
yağmur bardaktan dökercesine
bomboştu umutlar
hayaller yüzüyor akıyor
gece çökmüş üstüme
bir telefon benden umudunu kes dedi
yıkıldı üstüme bu gece
o sevdiğim o iki gözüm yar
bir şairin dediği gibi
'ölüm hep bana mı düşer'
bana bedeli ağır bir gece yaşadım
bırakıp gitme diyordum
biliyor musunuz sessizliğe gömüldü
bu gece ağlarken kıvrılıp kalmışım
yaşam bitti diyordum
gün doğmaz diyordum
ne korkunç saatler geçirdim
duyunca öyle durdu ki zaman
bundan ötesi yok diyordum
bir bilsen ne için bir aşk için
aşkın bedelini çok ağır ödedim
kayıp gitti umutlar hayaller
aklım gitti başımdan
hatta hayat bitti diyordum
aşk uğruna zaman bıraktım her şeye
acıyı sevinci gülmeyi
Reyhan U.Ş