hedefi sonsuzluk
elinde bataklıklara doğru
bir koşu düşe kalka kaçıyoruz
akıyor göz yaşları seller gibi
korkuyu içiyoruz adeta
el değmemiş öfke ve korku
düşman öfkeli kaçamıyorsun
ürpertiyor korku
şaşırdım hesabımı nasıl veririz
son ızdıraba dayanamayız
gücümüz yetmez
kalbimiz taşıyamıyor artık
gereksiz yere korku salıyor
fırlattı bize kaderin korkusunu
küstahça aşağılıyor bizi
açtı mühürlü ağzını
elini kaldırdı indirdi vuruşunu
sözleriyle bizi ezdi geçti
o vahşi haykırışı kalbimi sızlattı
kimse bilmez sırlarımız daima içimde
her zaman içimiz de düşman kardeşe
yaşıyoruz birlikte korkuyla birlikte
ey hırslarına yenilmeyen sen
bize biraz olsun gün göster
sen de çekeceksin acı keder
bu fırtınadan kurtulduğunu sanıyorsun
bir gün seni de yer kemirir sinsi düşman
hayal ettiklerin karşına çıkar
sana da iner gökten gam çile keder
eden bulur cezasını çeker
sen böbürlenme
Reyhan U.Ş