yapayalnızım yalnız
ağlıyordum bakarak aynalara
içim içime sığmıyordu
kuşlar bile kaçıyordu
sesimin gürültüsünden
belki seni düşlemiştim
belkide gülüşünü
düş kırıklığına uğradım
sabah uyandığımda
gözlerim uykusuz
çığlıklarım uyanmıştım
uğursuzca kendimi bırakmıştım
sor bana
tükenmişken yüreğim
sanki çıkmazda kapatıyorum gözlerimi
acıdan yüreğime dalgalar çarpıyor
deniz kabarıyor beni sürüklüyordu sanki
öfkeyle neler yaptığımı bilmiyordum
yüreğim buruk içimin sızısı
kahroluyorum bitmeyecek
unutmuyorum gülümseyişini
durduramıyorum kendimi
öylece bırakıp gidişini
unutma aşkta sonsuz değil
yaşanmış sevdalar da
biter en sonunda
sevdalar rüya değil rüya sanma
Reyhan U.Ş