bazen insana rahat olmak batar
bazen dar gelir ya dünya işte öyle
gül bahçesinde gül denizinde
yüzerken kendimi ateş hattında buldum
aşk denizi beni ateşe attı anlamadım
ne önümü ne arkamı cahillik ya bu
sarhoş olmuşum göremedim aşktan
buldum birden kendimi ateşin içinde
önüme bakıyorum uçurumlar
arkama bakıyorum ateş
kendi etrafımda döndüm durdum
ne yapacağımı şaşırdım vakitte ayıramadım
sevgiye düşünmeye yoktu zaman
yaşam savaşından ben kül rendi
güller içinde döndüm durdum
hayat bana acımasızca tokat çarptı
aşkta yaraladı beni acısıyla çöktü omuzlarıma
dayanılması güç ama boyun eğmeyi de sevmem
elbette sarsılarak geçecek bu dünya yaşanacak
acı tatlı şikayetçi değilim asla
toz duman içinde hayat savurdu beni
yerden yere aşk açtı çaresi olmayan yara
önemli olan ayakta kalmak
korkusuzca yaşamak işte böyle
kaydettim yaşananları yalansız
hüzün olsan da açık havada nefes alıp
merhaba yeni gün demek aslında
yaşama yeniden başlamak kucaklaşmak
arkaya bakmamak aslında
hayat yeniden başlamak güç olsa da
zararın neresinden dönersen kardır aslında
Reyhan U.Ş