gece durgundu
ışık çekiniyordu
ay ışık vermiyordu
arkasında sessizlik
ormandı sanki
gözlerimde durgunluk
umutsuz gözüküyordu
can verir gibiydi
dolarken gözlerim
o tatlı uykulara
rüzgar esiyordu
uğultusu başımın üstünde
alaca karanlık
dipsiz vadiler gibi
rüzgarın bulutları dağıtması
gibi yüreğim
sesi ezici öfke gibiydi sanki
yazık ettin bu güzelliğine
acınası parça parça düşlerin
amansız ürkek
doğaya boyun eğen ben
mutlu ol sen mutlu yaşadıysan
düzelt yanlışlarını
sıkıldım arzularımın siteminden
girecek bir gün toprağa
o yakışıksız gövdem
sen üzülme unut beni
Reyhan U.