yaşamın hiç değeri yok
içimde bir sıkıntı özlem çok
sönmüş tüm yıldızlar
batmış sanki güneş
yaşamda tat kalmamış
hayat sanki hesap soracak
her gün aynı sorular
yüreğim buz keşmiş sanki
hayaller bitkisel hayatta sanki
demlediğim çay bile komada şimdi
dünya soğumuş karanlıkta sanki
mutsuzluğa boğulmuşum
doğduğuma pişman olmuşum
gönül bahçem güzde şimdi
solmuş çiçekler bahçemde şimdi
kanım bile donmuş şimdi
ben eski yolculuğa sanki
kim bilir güneşte doğmaz belki
dünyada karardı sanki
bu güz soldurdu belki
ben eski yalnızlığa yolcu.
Reyhan U.Ş